Wendelin Dziubek – z zawodu nauczyciel, urodzony 4 marca 1897 r. w Jabłonce na Orawie, leżącej wówczas w granicach Węgier, był zasłużonym polskim działaczem patriotycznym, regionalnym i społecznym.
W czasie I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej. Do Jabłonki wrócił z końcem 1918 r. i brał udział w obsadzaniu polskich miejscowości na Orawie. W latach 1919-1920 kontynuował walkę o przyłączenie części Orawy i Spisza do Polski jako organizator i dowódca Kompanii Orawskiej, wchodzącej w skład Legii Spisko-Orawskiej. Po jej rozwiązaniu kierował odziałem Tajnej Organizacji Wojskowej. Uczestniczył w starciach z członkami podobnych formacji działających po stronie czechosłowackiej. Wziął także udział w walkach wojny polsko-bolszewickiej, gdzie został ranny.